Historia

Powstałe w 1987 r. Muzeum jest rezultatem pasji kolekcjonerskiej Janusza Dramińskiego, który od 40 lat gromadzi egzemplarze zabytkowych maszyn rolniczych przede wszystkim z terenu Warmii i Mazur.

Jest to najprawdopodobniej największy tego typu zbiór w Polsce i w Europie.  Maszyny te stanowią unikatową wartość dziedzictwa kulturowego regionu będąc zabytkami techniki i pamiątką po dawnej, już nie istniejącej technologii rolnictwa a także dawnej wsi z jej kulturą niematerialną, bogactwem wierzeń i zwyczajów związanych z pracami rolnymi.

Początkowo kolekcjonowano obiekty z dawnych Prus Wschodnich. Z czasem zbiór powiększano o obiekty z polskich fabryk z czasów zaborów (m.in. maszyny z fabryki Hipolita Cegielskiego), z czasów międzywojennych, z dawnych Kresów a także z czasów PRL.

Muzeum posiada około 600 egzemplarzy dawnych maszyn (pługi, kieraty, młocarnie, wialnie, sieczkarnie, siewniki, kopaczki, śrutowniki, lokomobile, traktorki, traktory itd.) oraz kilkaset drobniejszych sprzętów rolniczych a także dawny sprzęt wiejskiego gospodarstwa domowego.

Ponadto w zbiorach znajduje się wiatrak – koźlak, wóz strażacki, sanie, dawny sprzęt do nurkowania. Ważną częścią Muzeum jest biblioteka gromadząca dokumenty, opisy techniczne, reklamy, fotografie dotyczące zgromadzonych maszyn i książki związane z dawnym rolnictwem.

Zbiory Muzeum rozlokowane są w trzech miejscach na posesjach prywatnych w Naterkach i w dwóch miejscach w Sząbruku. W Naterkach znajduje się kolekcja kieratów, w Sząbruku pozostały sprzęt, w tym ekspozycja młocarni i drobnego sprzętu gospodarskiego.

Muzeum jest otwarte dla wszystkich chętnych, wystarczy się umówić i chętni zostaną oprowadzeni przez wolontariuszy po zbiorach w Naterkach i/lub Sząbruku. Wstęp jest bezpłatny.